กรุณาอ่านข้อความด้านล่าง และทำความเข้าใจ
ศัพท์ทั้งหมดนี้บันทึกไว้เพื่อเป็นคลังให้ ผู้สนใจการแต่งฉันท์หยิบยืมไปสร้างคำและประโยคใช้เข้ากับฉันทลักษณ์ของคำประพันธ์ที่มี ครุ และลหุ เป็นสำคัญหลายคำในที่นี้จึงมีรูปเขียนและการอ่านไม่ตรงกับพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตสถาน จึงไม่ควรนำคำใดในที่นี้ไปสอนเด็กเขียนสะกดคำถูกผิดในระดับชั้นการศึกษาขั้นพื้นฐาน และใช้ได้เพียงเป็นสื่อในการเรียนรู้การประดิษฐ์คำของกวีที่ใช้ในการแต่งกวีนิพนธ์ในชั้นสูงเท่านั้น
ก.
กักขฬะ,
กะขะฬะ (ลหุ,ลหุ,ลหุ) = แข็ง, กระด้าง, หยาบคลาย
กังขา, กังขะ,
กํขา, กํขะ = สงสัย
กัม = น้อย (ภาษาฮินดี "กัม" แปลว่า บ้าง) , กรรม
กะมะ, กมมะ, กัมมะ,
กัมมา, กัมมํ, กรรม, กรรมะ, กรรมา, กรรมํ, กัรมะ, กัรมา, กัรมํ, กัรมัย = กรรม
กะยา,
กะยาหาร, กะยาหาระ, กะยาหารา, กะยาหารัม, กะยาหารัย = อาหาร
กรม์, กรม,
กรมา = หน่วยงาน
กร, กะระ,
กะรา, กโร = มือ, กร, กระทำ เช่น อาภากร, อาภากโร, ประภากโร (ผู้ทำแสงสว่าง = พระอาทิตย์)
กล, กลํ = วิธี, เล่ห์กล
กลา (กะลา),
กะลา = ศิลปะ, เศษหนึ่งส่วน ๑๖ ของพระจันทร์ ,
จันทร์เสี้ยว , ความงามของสาวรุ่น
หรือสาวแรกแย้ม เช่น จันทรกลา
กะลา = กะโหลกมะพร้าว, สิ่งที่ไม่มีค่า เช่น
แก่กะโหลกกะลา (คนแก่ที่ทำตัวไร้ค่า) ตรงข้ามกับแก่ลายคราม
(คนแก่ที่ทำตัวน่านับถือ มีค่ากับสังคม)
กษมา
(กะ-สะ-มา=ลหุ,ลหุ,ครุ), กัษมา (กัด-สะ-มา=ครุ,ลหุ,ครุ), กษมะ (กะ-สะ-มะ=ลหุ,ลหุ,ลหุ), กัษมะ (กัด-สะ-มะ=ครุ,ลหุ,ลหุ) = ขอโทษ, ขอขมา, ความอดกลั้น
กสิ, กษิ, กษิระ,เกษตร,กสิ์,
กษิ์, เกษตร์ (เกด) = การเกษตร, เกี่ยวกับชาวนา,
เกี่ยวกับการเพราะปลูก, เขตแดน
กสิณ = ดวงนิมิตใช้เพ่งจิต
เกษม
(กะ-เสม), เกษโม, เกษมา, เกษมัย (เก-สะ-ไม=ครุ,ลหุ,ครุ) = ยินดี, สุขสบาย
กริย์, กริยา,
กิริยา, กรีย์, กรียา, กีริย์, กีริยา, กิรีย์, กิรียา = กระทำ
กรี (กะ-รี),
กะรี = ช้าง
กรีฑา
(กฺรี-ทา=ครุ,ครุ), กริฑา (กริ-ทา=ลหุ,ครุ), กีฬา, กิฬา, กรีฑัย, กรีโฑ, กริฑัย,
กีฬัย, กิฬัย = การละเล่น, มีเพศสัมพันธ์ (กามกีฬา)
กษัตริย์, กษัตริยา, ขัตติยา = กษัตริย์
กีรติ (กี-ระ-ติ), เกียรติ, เกียรติ์ = เกียรติยศ
เกียรตินิยม = ผู้ที่ทำคณะระดับอุดมศึกษาได้สูงระดับหนึ่งและสองในการเรียน
กุน = ปีกุน, หมู
กีรติ (กี-ระ-ติ), เกียรติ, เกียรติ์ = เกียรติยศ
เกียรตินิยม = ผู้ที่ทำคณะระดับอุดมศึกษาได้สูงระดับหนึ่งและสองในการเรียน
กุน = ปีกุน, หมู
กุล, กุละ,
กุลา, กุลัย, กุลํ = ตระกูล, สกุล
กุลโล = เหยี่ยว
กุลโล = เหยี่ยว
กุลา = ชนต่างประเทศเช่น กุลาขาว คือฝรั่ง กุลาดำ
คือแขกดำ แขกอินเดีย, ว่าวจุฬา, กุ้ง (กุ้งกุลาดำ)
กุลี = คนงาน, กรรมกร, พนักงานรับจ้างยกสัมภาระ หรือแบกของหนักเช่นกระสอบข้าว ฯลฯ
กุลีกุจอ = ทำอย่างขมีขมัน (ขะ-หมี-ขะ-หมัน) และเต็มใจ
กุลี = คนงาน, กรรมกร, พนักงานรับจ้างยกสัมภาระ หรือแบกของหนักเช่นกระสอบข้าว ฯลฯ
กุลีกุจอ = ทำอย่างขมีขมัน (ขะ-หมี-ขะ-หมัน) และเต็มใจ
กลี = ไม่มงคล, ยุคมืด , กลียุค
กาลี, กาฬี = ดำ, มืด, ไม่เป็นมงคล เช่น กาลีบ้านกาลีเมือง,
นามของเจ้าแม่อุมาปางดุร้ายชื่อว่า กาลิกา หรือเจ้าแม่กาลี หมายถึงเจ้าแห่งกาลเวลา
มีร่างดำชอบดื่มเลือดเหมือนพวกรากษส
กาล, กาละ,
กาลัย, กาโล = กาลเวลา, สมัย
กุศ, กุศะ,
กุสะ = หญ้าคา, ข่า, หญ้าศักดิ์สิทธิ์ของชาวฮินดู ส่วนหญ้าที่พระคเณศโปรดคือหญ้า "ทุรวา",
หญ้าทั่วไป
กุสุม,
กุสุมะ, กุสุมา, กุสุมํ, กุสุมัย, โกสุม, โกสุมะ, โกสุมา,โกสุมํ, โกสุมัย = ดอกไม้
กุสล, กุศล,
กุสล์, กุศล์ , กุสละ , กุศละ, กุสลา, กุศลา, กุสโล, กุศโล = คุณความดี, ความฉลาด
กุศลธรรม,
กุศลธัมมะ, กุศลธัมมา, กุศลธัมโม =
ธรรมฝ่ายดี
กุศลกรรม,
กุศลกัมมะ, กุศลกัมมา, กุศลกัมโม =
กรรมฝ่ายดี
กุสโลบาย,
กุศโลบาย = วิธีที่ฉลาด
มหากุศล,
มหากุศโล, มหากุศลัย = คุณความดีที่ยิ่งใหญ่
มหากุศาลัย = ที่อาศัยของหญ้าคาที่ยิ่งใหญ่
(ระวังบางคำแปลงสระสั้นเป็นยาวบางตำแหน่งแล้วความหมายเปลี่ยน)
กุสลาสัย,
กุศลาสัย, กุสลาลัย, กุศลาลัย =
ที่อาศัยแห่งกุศล คุณความดี
มหากุสลาสัย,
มหากุศลาสัย, มหากุสลาลัย, มหากุศลาลัย = ที่อาศัยแห่งกุศล
คุณความดี ที่ยิ่งใหญ่
กุ = ชั่ว
กุชน = ทุชน, ทุรชน
กุรุ = ชื่อแคว้นโบราณในอินเดีย
กุรุส , กุรุส์ = ๑๒ โหล หรือ ๑๔๔ จำนวน
โกฏิ, โกฏิ์,
โกฏ = จำนวนนับเท่ากับสิบล้าน
โกสน, โกสนา,
โกสนํ, โกสนัย, โกสน์ = ไม้ประดับใบชนิดหนึ่ง
โกษ, โกษะ, โกษา, โกศา, โกษัย, โกษ์ = สิ่งที่ห่อหุ้ม,
กล่อง, คลังทรัพย์, คลังอาวุธ ฯลฯ
โกษาธิบดี = ตำแหน่งพญาคลัง หัวหน้าเหรัญญิกของราชสำนักสมัยโบราณ
โกศ, โกศะ, โกศา, โกศัย, โกศ์ = หีบพระศพของกษัตริย์
ข.
ขยะ, ขยา, ขยัย = เศษขยะ, ของที่ไม่มีค่า
ขยับ = เคลื่อนไหว
ขีณาสพ,
ขีณาสพะ, ขีณาสวะ, ขีณาสโว, ขีณาสวัย, ขิณาสพ, ขิณาสวะ, ขิณาสวา = ผู้หมดกิเลส, พระอรหันต์
ขัตติยา, ขัตติยะ, กษัตริยา, กษัตริย์ = กษัตริย์
เขต, เขตา,
เขตัม, เขตัย = เขตแดน
เขม, เขมะ,
เขมา, เขโม, เขมัย = เกษม, ยินดี, สบายใจ
เขมิกา = ผู้มีความเกษม
เขมกร = ผู้ทำให้เกษม
เขมร = ประเทศ หรือชาวกัมพูชา
โข, อักโข,
อักโขภิณี = จำนวนนับหลักที่มีเลขศูนย์ ๔๒ ตัวตามหลัง,
มากมาย เช่น มากโข
ค.
ครุ, คุรุ,
ครู = หนัก , ยาก, ครู
คะลำ, ขะลำ = ความเชื่อข้อห้ามอีสาน, สิ่งที่ทำแล้วไม่ได้ไม่ควร
คละคลุ้ง = เหม็นกลิ่นของเค็มของเน่า
คละ = ปนกันไม่แยกชนิด หรือประเภท
คลุ้ง = ฟุ้งกระจาย, มีกลิ่นเหม็น
ขึด = ความเชื่อข้อห้ามล้านนา, สิงที่ทำแล้วไม่ดีไม่ควร
คมะ, คม, คตะ = ไป, ไปแล้ว เช่น พระสุคต (พระผู้ไปดีแล้ว นิพพาน/บรรลุอรหันต์
หมายถึงพุทธเจ้า)
คติ = แนวคิด, สิ่งเตือนใจ, ภูมิที่ไปเกิด เช่น สุคติ,
ทุกข์คติ
คาม, คามะ,
นิคม, นิคมะ = หมู่บ้าน
คามบดี = ผู้ใหญ่บ้าน
คหะ, เคหะ,
เคหา = บ้าน
คหบดี,
เคหาบดี = เจ้าบ้าน
คุหา, คุหะ,
คูหา = ห้อง, ถ้ำ, ช่องลงคะแนนเลือกตั้ง
คูหาสวรรค์ = ถ้ำที่อยู่ดังสวรรค์
สุวรรณคูหา = ถ้ำทอง
คุหะรัก = ถ้ำที่รัก , ถ้ำที่มีรัก, ถ้ำที่ทำรักกัน (คูหาสวาท)
คลาไคล (คฺลา-ไคฺล)
= เคลื่อนที่ไป, เดินไป
คุกรุ่น
(คุ-กรุ่น) =
ร้อนรุ่ม, ลุกติดไฟ
โค, ควิ,
คาวี, เคาวะ, คาเวา = วัว
โคตร, โคตระ, โคตตะ,
โคตรา, โคตตา = คอกวัว , ตระกูล, ต้นสกุล โคตมโคตร
(สายสกุลของพุทธเจ้าที่มีพระฤาษีโคดมเป็นครู)
โควิน,
โควินทา = พระกฤษณะ
เคารี = เจ้าแม่ทุรคา, เจ้าแม่กาลี
เคารวะ, เคารพ, เคาระพ์, เคาระว์, เคาร์วะ, เคาร์พะ, คารวะ = แสดงความเคารพ, แสดงความนอบน้อม, แสดงการให้เกียรติ
ฆ.
ฆตะ = น้ำมันเนย, เปรียง
ฆนะ = หนา,ทึบ, แข็ง, แท่ง, ก้อน
ฆตฺวา, ฆาตะ, = ฆ่า, ทำลาย
ฆาตกรรม,
ฆาตกัมมะ, ฆาตกัมมา, ฆาตกัมมัย = การฆ่า
ฆาตกร,
ฆาตกรา, ฆาตกระ = ผู้ฆ่า
ฆร, ฆัร, ฆรา,
ฆระ = บ้าน
ฆราวาส,
ฆราวาสี = ผู้อยู่บ้าน , ผู้ไม่ใช่นักบวช, ปุถุชนคนธรรมดา
ฆาน , ฆานะ = จมูก
ฆานวิญญาณ์,
ฆานวิญญาณ = รู้ผัสสะทางจมูก
โฆษ, โฆษา,
โฆษะ, โฆษิต = เสียงดัง, ประกาศ, ป่าวร้อง
โฆษณา = สื่อและการโฆษณาบอกสรรพคุณสินค้า
โฆษก = ผู้ประกาศ
ธรรมโฆษก = ผู้ประกาศธรรม
ง.
งะงัน,
งะเงิ่น, งะงก = ตัวสั่น, สะทกสะท้าน
งะงิด, งะงิด์
= เวลาค่ำ
หงุดหงิด,
หงุด์หงิด์ = อารมณ์เสียเสมอ
งุนงง, งุน์งง
= งง, มึน, ฉงน, สงสัย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น