"นิราศเป็นเรื่องเกี่ยวกับรัก แต่ผมรักที่จะเที่ยวและเรียนรู้"
Picture: Tajmahal, Agra India
Refer to: https://www.telegraph.co.uk/news/2017/08/30/indian-archaeologists-refute-claim-taj-mahal-hindu-temple/
บทไหว้ครู
นิราศไม่จำเป็นต้องมีบทไหว้ครู แต่บทนี้แต่งสมัยที่ไปเรียนภาษาฮินดีปีแรกที่อินเดีย เมื่ออยู่ที่นั่นนาน ๆ แล้วคิดถึงบ้านที่เมืองไทย
ก..๐ ข้าขอไหว้พ่อฟ้า.........ลือสรวง
โปรดหมู่ประชาปวง...........แหล่งหล้า
หกสิบสู่ปีหลวง..................ราชย์พ่อ เพ็ญเอย
ขอพ่อเกษมเปรมฟ้า...........คู่ฟื้น เฟื่องไทย
ข...๐ ข้าขอไหว้แม่ฟ้า.........ลือโลก
บุญส่งบำราบโศก..............สร่างแล้ว
เดือนสิงห์เด่นธงโบก.........วันแม่ เวียนหนอ
ขอแม่เป็นมิ่งแก้ว................คู่ฟ้า คุ้มไทย
ค..๐ไหว้ทั้งองค์หน่อไท้.....ศิวะบุตร
เทพทั่วพรหมพิสุทธิ์..........ส่องฟ้า
สิทธาหมู่วิมุติ....................ธรรมสั่ง สอนนา
เดียวแต่ไตรรัตน์อ้า............ทั่วอ้าง โอบบุญ
ง..๐ยอกรกราบคุณพ่อบ้าง...บรม
คุณแม่มากมายกลม.............แก่ข้า
คุณญาติยิ่งเยาว์ชม..............เชาว์ช่วย ชาญแฮ
คุณเพื่อนพงศ์พันธุ์กล้า.........ก่อเกื้อ เกาเข็ญ
จ..๐ถวายกรเพ็ญพุ่มเพี้ยง......บทมาลย์
น้อมแด่ครูอาจารย์..................จ่อเกล้า
สันสกฤตพร่ำสอนสาร.............ศิษย์ชื่น ชมนา
จนบ่งบดเป็นเถ้า......................ถี่ถ้วน ฤาถอย
ฉ..๐มามาจะต่อสร้อย...............เสกสอย
เต้าแต่อินเดียคอย...................ข่าวอ้าง
ฮินดีเร่งเรียนจอย....................จริงเล่า เรียนมา
นอนอยู่อาคราค้าง..................ค่ำเช้า เนาสวรรค์
ช..๐เพียงรำพันห่วงเพี้ยง.........เพียงรัก
รักเล่าเรียนเพียรนัก..................เร่งรู้
รักครูเพื่อนพวกพรรค...............รักพ่อ พงศ์นา
รักชุ่มชาติรักชู้..........................สั่งร้าง สงสาร
(เริ่มนิราศ)
1..๐นิราศมา เรียนฮินดี ฮินดูสถาน [1]
ให้โศกแสน แค้นใจ ในวิญาณ
พลาดพบพาน ประจักษ์เจ้า จึงเศร้าใจ
2..๐พี่พร่ำเพียร เขียนขาน อ่านอักษร
อยู่กินนอน เนาอาครา [2] หน้าสดใส
กินโรตี ต่างข้าว..เคล้า เครื่องจิ้มไทย
พอนานไป ก็ลวย [3] ลิ้น ลื่นรสดาล [4]
3..๐ถึงโมงเช้า เข้าเรียน ศัพทศาสตร์
หนึ่งร้อยคราส [5] คือร้อยคิด พิศเสียงประสาน
อย่างที่เจ้า เฝ้าเว้าเวียน ในวันวาน
พี่เพียงขวาน ผ่านฟืน ฟาด..เจ็บเรา
4..๐ถึงยามสาย ก็เรียนเร่ง เรื่องหนังสือ
ที่เรื่องลือ ล้วนเหล่า นิทานเขา
ทั้งปฏิทิน ถิ่นภารต [6] ประเพณีเก่า
ยังแต่เจ้า อยู่จำ ในใจเรียม
5..๐พอตกบ่าย ก็เพลิดเพลิน กับมื้อเที่ยง
พี่ไม่เกียง กินไม่เลือก เลียจนเลียม
มีถั่วแตง แฟงฟัก โรตีเกรียม
ก็ยอดเยี่ยม อย่างน้องพี่ ที่กินเจ
6..๐ถึงยามบ่าย คลายคล้อย เจ้าอยู่ไหน
พี่อยู่ไกล กลางทาง สะพายเป้
เมื่อเรียนเลิก เบิกบาน พาลเตร็ดเต
จนโพล้เพล้ เพลาค่ำ ก็คืนเรือน
7..๐ในเดือน 11 เคล็ดดี ดีวาลี [7]
ให้สดศรี สนุกสนาน กับผองเพื่อน
จุดประทีป ทองฉลอง เจ้ามาเยือน
ทุกเสียงเอื้อน ออกทำนอง พร้องภักดี
8..๐พอตกดึก สว่างพลุ คนพลุกพล่าน
นึกวันวาน นอนคู่นุช ไม่หน่ายหนี
ขอพระเจ้า ทรงโปรด ปรานี
ให้สอบพี่ ผ่านพ้นไป ได้ไชยโย
9..๐ในปีใหม่ หมายมุ่ง เมืองมัทดราส [8]
แสนสะอาด อุดมบุญ คุณอักโข
เห็นชาวใต้ เตรียมโปงคล [9] เคารพโค
แต่งตัวโก้ เก๋อย่างวัว วิเศษจริง
10..๐ไม่อิ่มชม กำหนดกลับ ก็มาถึง
รีบตะบึง บอกรถ ริกชอ [10] ซิ่ง
กลับอาครา กับสาวยุ่น [11] ยุ่งจริงๆ
ไม่ยอดยิ่ง อยู่ง่ายๆ อย่างแม่นา
11..๐ถึงเดือนสี่ งานกีฬา ก็กำสรวล
สาวๆชวน ชนก็ยอม พร้อมหรรษา
ใยประชัน ขันแข่ง แบ่งพลา
ข่มไว้ท่า คืนครอง ของสองเรา
12..๐แรมเดือนสี่ นี้หนึ่งค่ำ คืนโฮลี [12]
คนมณี นาคอัสสัม [13] ย่ำรำเท้า
จับมือถือ เขย่ง เด้งดึ๋งเอา
เช่นชาวเย้า ญวนกระเหรี่ยง หรือ..ไทใหญ่
13..๐ครั้งเดือนหก ให้เสร็จสอบ สิ้นทั้งห้อง
พี่รีบจอง จับตั๋ว ทัวร์แดนใต้
มาไหว้ครู อยู่มัทดราส ด้วยดวงใจ
ท่านรีบไล่ เดินเรื่อง เมืองเดลี
14..๐อันตั๋วนอน [4] อ่อนรัก รถไฟเอ๋ย
ใช่คิดเคย เคืองค้าง หว่างวิถี
แต่ห่วงใย เยาวะ [15] ...ยอด นารี
ของข้านี้ เนาหลัง...จะ..ตั้งตารอ
15..๐อันน้องพี่ พ่อแม่ แลผู้เฒ่า
ทั้งสองเรา เช้าเย็น เป็นสุขหนอ
เคยฝากรัก พักใจ ไว้หน้าจอ
ก่อนกลับหอ ห้องของ คอมไอเว [16]
16..๐ส่งฮอตเมล ยะฮู่แมว แล้วกลูเกล้ว [17]
รูปใส่เยว ยีหัวตั้ง นั่งทำเท่
เสื้อคอกลม ห่มโธตี [18] พี่โอเค
เพียงว้าเหว่ วุ่นรัก ปักหัวใจ
17..๐เพราะปีใหม่ ได้ข่าว ของพ่อป่วย
พี่ก็ซวย ซ้ำมือ ถือไหล
คิดตะลึง ถึงท่าน อยู่แสนไกล
ทั้งอาลัย ละมุนน้อง ในรถราง
18..๐ไร้มือถือ สื่อดาวเทียม ทั้งใยแก้ว
ดูทิวแถว เทือกผาผ่าน นานจนสาง
แวะวิชัยวะดะ [19] ..น่ะ.. สายไม่ว่าง
จำคืนค้าง รถไฟ ไปก่อนนา
19..๐ชื่อวิชัย วะดะ ดังเรื่องเล่า
โลกสร้อยเศร้า สาปอสูร พูนโทษา
เชิญ....ชัยเทวี ศรีทุรคา
พิฆาตฆ่า หมู่มาร มีโชคชัย
20..๐ข้าขอไหว้ ไท้เทวี ที่ทรงศร
ขอบังอร อาป้า อุ่นอาศัย
พ่อพี่น้อง ผองเพื่อน ภิรมย์ฤทัย
คุณครูไซร้ ทราบศิษย์ จิตซื่อสัตย์
21..๐เห็นเมฆน้อย นั้นนิ่มน้อง ในท้องฟ้า
สุริยา แย้งขยี้ บี้ฟันฟัด
รูปสลาย หายเห็นจริง ยิ่งอึดอัด
พี่ฮึดฮัด หดหู่ อยู่จนบ่าย
22..๐ถึงนาค ปุรี ศรีนาคปู้ร [20]
คนเขาทูน หนมทอด ทำมาขาย
กินขีร [21] กลั้ว กะจอรี [22] ดีจริงจาย [23]
แต่ไม่หาย หิวรัก สลักจิต
23..๐ขอนาคนี้ นาคพัน นาคผูกรัก
นาคประจักษ์ นาคปรากฏ นาคประชิด
นาคละลวย นาคช่วย นาคอวยกิจ
นาคให้ฤทธิ์ คิดนาค นาคผูกพัน
24..๐สนธยา ยามเย็น พระพายพัด
ก็แล่นลัด โภชราชเก่า เข้าโภปั้ล [24]
เห็นฮินดู ดูอิสลาม ล้วนพัลวัน
ในรถนั้น แน่นเดิน เกินโกลา
25..๐แต่ฌานสี [25] มีเงา เราไม่เห็น
ด้วยตอนเย็น ต่างแยกนอน ตามยะถา
ล็อคกระเป๋า เข้าหนุนนอน แนบนิทรา
บ้างห้อยขา แขนก่าย ข้างเตียงบน
26..๐เต็มสามชั้น ปันนอน ในร้อยแถว
แผ่ตามแนว เด็กผู้ใหญ่ ให้สับสน
สุดสมมุติ เหมือนดนตรี คีย์เสียงกลน
คือเหล่าคน คายิกา ก็หลับไป
27..๐ฝันเราสอง ครองกัน เกษมศรี
ด้วยเสาวนีย์ หนุนนำ หน้าสดใส
เป็นกวี กรองแก้ว กาพย์เกียงไกร
สนองไท้ ธิราชเจ้า ชาจาฮาน [26]
28..๐สุขเราสอง รองบาท เบื้องสุขท้าว
ดังแสงดาว เด่นน้ำใส ใช่แก่นสาร
เพียงรักแท้ เทิดฟ้าอยู่ จิรกาล
ดังสุสาน สื่อรักท้าว ทัชมาฮัล [27]
29..๐เช้าพลันตื่น คืนสติ หริลุก
ก็พลอยปลุก ปุษบา มาถือขัน
ล้างหน้าว่า อาครา มาถึงกัน
ข้าว่าฉัน นั้นเปลี่ยนใจ ไปเดลฮี [28]
30..๐แม้นว่าตั๋ว ตีมา อาคราแก๊นท์ [29]
แต่ว่าแปน เปลี่ยนเพราะ คุณครูพี่
สั่งให้ส่ง ซินน๊อปสิต ให้เสร็จดี
ไปก่อนที่ กลับไทยแลนด์ ... แดนเกิด
31..๐เห็นยุงยาง กวางคู่ อยู่นาข้าว
แก้วเกาะราว แก้วอยู่ คู่พริ้งเพริศ
เพียงพี่ ปองคู่ อยู่ประเสริฐ
แม่งามเลิศ ลับอยู่ คู่กับใคร
32..๐ห้องรถไฟ ในว่าง อ้างว้างรัก
ไม่รู้จัก จีนฝรั่ง ยังมาใกล้
เพื่อนอินเดีย เพลียก่อน นอนหลับไป
ทำปุยใบ้ บอกบ้าง ข้างมถุรา [30]
33..๐พลันระลึก นึกถึง..พระทรงฤทธิ์
คือพระ กฤษณะ นาถนาถา
ก่อนที่นี้ มีสมภพ พระจักรา
พระมหา อวตาร พระนารายณ์
34..๐โอ้มยุระปิ่น....โปรด ปรานีบ้าง
นำแนบนาง นิระโศก สิ้นสลาย
สบแต่สุข สุจริต จนตาย
ไม่เสื่อมหาย หนทาง ที่ใฝ่เรียน
35..๐ครั้นยามสาย สิบโมง มาอาคกร้า [31]
ได้เวลา ลงรถไฟ ได้หยุดเขียน
พบริกซอ จ่อมา พาวนเวียน
จนคลื่นเหียน ห่างไป ไกลไกลวัด
36..๐พลันระลึก นึกถึง สถานทูต
หลังแวะดูด ดาฮี พี่ฟุดฟัด
ว่าไภยา [32] ทางอย่างไร ไม่เจนจัด
ขอสลัด ผลัดเปลี่ยน เป็นคันงาม
37..๐จึงแจ้วว่า จานักยะ ปุรีศรี [33]
อย่าช้าที ท่านไปเถิด ถึงบ่ายสาม
80 รูปี มีให้ ไม่วู่วาม
คอยๆถาม ถนัดชัด เร่งลัดไป
38..๐แสนประหม่า ข้ากลัว ทั่วทุกสิ่ง
พรุ่งนี้...จริง! จรอาครา ข้าทันไหม
ไปแจ้งออก บอกตำรวจ ตรวจดังใจ
ด้วยว่าใช้ ชื่อเซ็นกรอก บอกกับตัว
39..๐บ่ายสองกว่า มาถึงถิ่น ไทยสถาน
ได้ไหว้วาน วุ่นวาย อายไปทั่ว
เข็มขัดขาด มาดหลุด หยุดพันพัว
อ้างแปรงหัว ห้องน้ำ นั้นบอกที
40..๐ลุงยามยึด บัตรนัดว่า มาจากไหน
ข้าว่าไทย แท้ๆ แย่แล้วนี่
ลงรถไฟ ใจวัดไทย ไปตามมี
ทั้งวันนี้ นั้นกำหนด ส่งเค้าโครง
41..๐แต่หนทาง อย่างไร ไม่เห็นหน
แม้ผู้คน คันปากรู้ จู้ฉ่างโฉ่ง
เท็จจริงใจ เชื่อได้ ใช่กลโกง
ได้แต่โล่ง ใจลง ปลงนิจจัง
42..๐เพราะต่างแดน แผนที่ มีไม่รู้
ได้คิดอยู่ ย่างมานี่ มีจิตหวัง
พบคนไทย ไทยจะช่วย อวยกำลัง
ได้สอนสั่ง สอบความ ถามทางเดิน
43..๐ถ้วนบ่ายสาม ยามตาม ให้ไปพบ
ผู้เจนจบ จริงใจ ไม่ขัดเขิน
พร้องเผ่าพันธุ์ พลันพี่ว่า มาบังเอิญ
ดังหงส์เหิน หกหัก มาปักตม
44..๐ขอพี่ช่วย ชี้ทาง บ้างซักนิด
ข้าปองจิต จักไปวัด พลัดขื่นขม
เพื่อฝากของ จองไว้ใน ที่ประทม
หลังเสร็จสม สืบแหล่งไป ใฝ่การเรียน
45..๐พี่เขาบอก เบื้องตลาด วัดโภคัล
ไม่เกินกัน 90 รูปี นี้ไม่เพี้ยน
ส่วนซินน๊อป.....สิต [34] คิดดี ที่เว้าเวียน
สามารถเขียน ขานสาร ฝากส่งมา
46..๐ทางสถาน ทูตไทย....จะ ไปส่งให้
ก็ดีใจ ได้กลับไทย ไปเยี่ยมป้า
พ่อที่ป่วย เป็นอย่างไร ได้นำพา
ทั้งคิดหา หุ้นส่วนรัก พักหัวใจ
47..๐โอ้ว่าลม รำเพย พัดเชยชื่น
ข้าคิดคืน ครองรัก ซักเพียงไหน
ท่านก็รู้ ดูอยู่ ยิ่งดวงใจ
ฝากถึงไทย ถิ่นทอง ของสองเรา
48..๐ครั้นเสร็จสรรพ สุขากิจ การสระสรง
ก็แต่งองค์ ทรงเครื่อง คล้ายแขกเขา
มากรอกฟอร์ม ยอมสาร สารพันเอา
บ่ายสี่เล่า ลานักงาน [35] ภาณจากกัน
49..๐พบสามล้อ ต่อไว วัดโภคัล
ได้พาพลัน พ้นรถไฟ ไม่หุนหัน
พ้นตลาด ลาดแล่น ลงทางตัน
ก็สบสันต์ สืบได้ ด้วยปากตน
50..๐พบหลวงพี่ นี้จำรู้ อยู่สองรูป
มือคือทูป เทียนทอง มองขัดสน
ร้อยดวงจิต คิดมาลา ประสาจน
แม้ทุกข์ท้น ท่องมา นมัสการ
51..๐หวังเจ้าประ....คุณบุญพระ จะช่วย
ได้อำนวย แนะชีวิต ประสิทธิ์สาร
ให้รู้ทาง หว่างทุกข์แท้ กระแสธาร
กล้าล้างผลาญ กิเลส ..ร้าง สร้างกรรมดี
52..๐สนทนา ประสาธรรม นำชีวิต
ด้วยดวงจิต แจ่มจันทร์ กระจ่างศรี
ที่ผ่านมา เหมือนมายา ในวารี
แม้นเมื่อมี เมฆหาย สบายจิต
53..๐หกโมงเย็น ยามนั้น วันจำพราก
ได้คิดจาก เจ้าสำนัก พักฟังนิด
สองหลวงพี่ มีเมตตา ข้ามีกิจ
จะชอบผิด ผลสมพงศ์ คงได้เจอ
54..๐ถวายกร กราบงามๆ ตามถี่ๆ
หลวงๆพี่ พร้อมๆเร่ง รถเอื่อยเอ้อ
ติดรถไฟ รถมากๆ หลากๆเนอ
หลงๆเผลอ ผลัดสามล้อ ล้อแล้วลา
55..๐ขึ้นรถไป ไม่อยู่ยั้ง ยันยามเช้า
เพราะออกเอา อาคราช้า น่าปัญหา
นั่งรถบัส อัดแน่น เหนื่อยนั่งนา
เพราะหนักหนา เหนื่อยอ่อน..โอบกระเป๋านอน
56..๐เย็นลมแล้ง ล้วนฝุ่นผง จงคิดแป้ง
ทั้งตะแกง กองอะไหล่ ไม้ขุนขอน
คือผ้าห่ม พรมเพชร เบ็ดเสร็จนอน
เป็นแผลก่อน สะเก็ดขลัง ดังเครื่องลาง
57..๐อาบเหงื่อเหงา เบาสบาย ร้ายขื่นขม
ทุก..ระทม กระทุ้งใจ ไฟทุกข์สร้าง
เหนื่อยตัว ชัวร์ชื่นใน ใจปล่อยวาง
โศกเศร้าบ้าง เบิกบานนิด จิตนิทรา
58..๐แต่ไม่ท้อ พอแล้ว แก้วกาหลง
เพราะเจาะจง ใจมั่น มุ่งศึกษา
แม้นเมรุ ลุลงทาบ แทบพสุธา
ดวงใจข้า ขออยู่เพียร เรียนอินเดีย
59..๐โอ้เดือนดาว พราวสว่าง ที่กลางฟ้า
คำสัญญา ข้าให้ไว้ ไม่สูญเสีย
ความคิดถึง พึงคล้ายหวง พวงพเยีย
จิตรายเรี่ย รักร้อยไว้ ใจถึงใจ
60..๐ให้ความฝัน วันนี้ มีเราสอง
เข้าคืนครอง รองรักร้อน นอนแนบได้
พี่ขอกอด พลอดเจ้า เคล้าคลึงใน
สุดไศล สู่ห้องฟ้า สุธาวิมาน
61..๐พลันอื้ออึง พึงเสียง สิงโตร้อง
แก้วจำเรียง กะเรียงบน บินขับขาน
กระรอกไล่ ลิงเต้นตาม ตรูตระการ
ไม้กิ่งก้าน เกี่ยวย้วย ด้วยเถ้าแตง
62..๐หมู่มัจฉา มาว่ายไล่ ในสระศรี
กินนรี รอนลง แล้วแอบแฝง
นาคคุดคู้ อยู่ในถ้ำ ได้จำแปลง
พรานเสกแสร้ง สุ่มนาฏ ด้วยบาศงู
63..๐เมื่อนั้น นภาเมฆ มามืดครึ้ม
ฟ้ากระหึ่ม เมฆส่งเสียง สำเนียงสู้
ลมก็พัด พฤกษ์ไพร่ ไทรชื่นชู
ประทุมคู่ เคล้าพิรุณ รื่นภิรมย์
64..๐แล้วฝันหวาน ก็หายไป ได้เพียงฝัน
เมื่อถึง ขันดารี ที่ร้านขนม
กระเป๋ารถ ร้องเรียก ระลึกชม
ต่างรีบก้ม เก็บข้าวของ...ตนลง
65..๐ในยามดึก ดีสงัด ลัดมาห้อง
กระเป๋ากอง เก็บเสร็จ ก็สระสรง
พร้อมโทรหา พี่โอ๋ โอ้ปดปลง
สัญญาส่ง สื่อเวลา ข้ามาทัน
66..๐คืนสุดท้าย ทั้งอาครา ข้าใจหาย
ทั้งร้านจาย อาเจ [36] จุดสังสรรค์
ทั้งถนน คนเดิน เพลินเพื่อนกัน
คงต้องผัน ผ่านไปก่อน จรกลับมา
67..๐ไม่ได้หลับ นับยาม จนยามเช้า
จึงคิดเอา อัฐน้อย ร้อยปัญหา
ต้องเดินดุ่ม เดาไป... ปุ- ลิสยาตรา [37]
ไม่รู้ว่า วนเวียน เพียรเลี้ยวใด
68..๐เช้าจนสาย สุ่มเดาเดิน เกินอุสาห์
ทางลวงตา ตอกลวงจิต ผิดอาศัย
โทรถามมิตร มิตรเขาตอบ ก็ขอบใจ
ที่เพรียกให้ หารถ ร้อนอัฐอาย
69..๐เห็นตำรวจ ตรวจมา ข้าถึงถาม
เขาบอกความ ค้างคำไข ขอบใจหลาย
ด้วยยินดี รี้ไปถึง ถิ่นแดนปราย
ปุลิสลาย โปลิสล้วน ปุลิสฆัร [38]
70..๐เข้าสำนัก นักงาน ท่านให้เขียน
ทั้งกราบเรียน เรื่องราว เราสุขสันต์
ได้เล่าเรียน เพียรรู้ อยู่ทุกวัน
อาครานั้น น้องหน่วงรัก จักไม่ลืม
71..๐เสร็จสรรพ ...ฉับ ไว้ไปฮิน...ดีสถาน [39]
ไปบ้านพระ พระให้พร พี่ปลาบปลื้ม
ไปห้องครัว คืนของ เคยขอยืม
ไปดูดดื่ม ดาฮี มีน้ำตาล [40]
72..๐จนยามเย็น ก็โยกย้าย ยังแทรกซี่
เห็นไมตรี มวลมิตรรัก พักสงสาร
ไทยญี่ปุ่น คุณฝรั่ง นั่งในลาน
มิฉะฉาน เฉาสนุก ทุกปากคน
73..๐จนพระข้า หน้านาง ต่างมาครบ
จำจะจบ เจรจา เพื่อพาพ้น
แต่สาวศรี พี่โอ้ เอาโอ่งปน
สองชายสน สืบส่อ อ้อเป๋า [41] เธอ
74..๐สั่งสาวเสร็จ สาม ไทย ได้ ไปแล้ว
ใกล้เมืองแก้ว เกศเดลฮี ที่พร่ำเพ้อ
พระท่านร้อน ผ่อนกระจก ลมจัดเจอ
ไม่แก้เก้อ กำทุกข์ ทุกป่วยเอง
75..๐ในยามค่ำ พระนำไป วัดโภคัล
ได้พักพลัน พบอีกพระ ทั้งทิดเหน่ง
พระท่านว่า มาอยู่ได้ อย่าได้เกรง
วัดนี้เฮง ฮึดอยู่ คู่ศรัทธา
76..๐ครบสี่ไทย คืนก่อนไป ได้ปาร์ตี้
บ้างก็มี มองหลัง ยังถือสา
แต่ผ่องไทย ไม่แล้งใจ ให้นานนา
ต่างกลับมา เหมือนเก่า ก็กลับดี
77..๐เสาร์สิบสาม พฤษภา ก็มาถึง
เช้าตะลึง ลารอแอร์ อินเดียศรี
ต่างก็กลัว เกินเงินนัก น้ำหนักมี
ของข้านี้ ไว้อาครา มาแต่ตัว
78..๐จึงได้แชร์ แผ่น้ำหนัก ยังหนักยิ่ง
โชคดีจริง จอเกาหลี มีมาฮั้ว
เพราะพี่โอ๋ ออกอัชฌาสัย ไม่คิดกลัว
จึงได้ชัวร์ เชิญชั่ง นั่งข้างใน
79..๐ทั้งไทยสาม สาวเกาหลี นี้นั่งแล้ว
ที่นั่งแนว นอนเดียว เกี่ยวก้อยได้
ดังชะตา พาบังเอิญ เชิญเที่ยวไทย
ทั้งสี่ได้ ดูเบิกบาน บนเครื่องบิน
80..๐เช้าวันนั้น ด้วยกัน พลันลัดฟ้า
บ่ายก็มา หน้าดอนเมือง [42] เรืองโกสินทร์
ที่สุดแล้ว ลานัด พลัดแดนดิน
ต่างคืนถิ่น ถนอมกิจ ก็จากกัน
81..๐จึงต้องจบ ครบความ ตามฮินดี
ได้เคยมี มากเพื่อน ต่างชาตินั้น
แต่ก็สุข สุดสนุก ทุกข์ด้วยกัน
กลับโศกสันต์ ถึงวัน พลันจากมา
82..๐จึงได้ขอ ขอบถ้อย เท้าความถึง
ด้วยคะนึง น้องพี่ เพื่อนหรรษา
ใช่อวดรู้ อุตริ แต่งกลอนมา
เพียงด้วยข้า ค่อนแคะ เกะกะใคร
83..๐แต่ว่าข้า วรเดช เพศบุรุษ
ยังไม่สุด สร้อยศิลป์ วิเศษไข
อาจผิดคำ นำร้อย ถอยกลใด
ขอโทษใน นักอ่าน ท่านทุกคน
1 ฮินดูสถาน ในที่นี้หมายถึง ประเทศอินเดีย เป็นคำสร้อย อย่างที่คนอินเดียส่วนใหญ่เรียกตนว่า “ฮินดูสตานี” หมายถึงดินแดนแห่งคนฮินดู หมายถึงที่พวกคนเปอร์เซีย เรียกพวกคนที่อยู่ในลุ่มอารยะธรรมสินธุในอดีต ซึ่งต่อมากล่าวมาเป็นชื่อเรียก คนพวกนี้ว่า ฮินดูสตานี และศาสนาที่คนอินเดียส่วนใหญ่นับถือคือศาสนา ฮินดู แต่ที่จริงในอินเดียเป็นแผ่นดินที่ให้กำเนิดศาสนาที่สำคัญอื่นๆ เช่น ศาสนาพุทธ เชน และ ซิก นอกจากนั้นยังเป็นดินแดนที่มีผู้นับถือ ศาสนา คริสต์ และ อิสลาม เป็นจำนวนมากด้วย ซึ่งก็เรียกว่าเป็นชาวอินเดีย หรือฮินดูสตานีเหมือนกัน แม้จะไม่ใช่คนที่นับถือศาสนาฮินดู
2 Agra หรือ “อาครา” ในที่นี้อ่านว่า “อาค- ครา” เพื่อเสียงสัมผัสและฉันทลักษณ์
3 ลวย ในที่นี้ มาจากคำว่า ละลวย หมายถึงว่ามี ลิ้นที่ละลวย ลุ่มหลงด้วยรสของอาหารอินเดียในภายหลังดังต้องมนต์ที่ทำให้ ละลวย ดังเช่นมนต์มหาละลวยที่ทำให้สาวหลง
4 ดาล เป็น แกงถั่วชนิดหนึ่ง
5 class 100 เป็นชินเรียนเบื้องต้นของชาวต่างชาติ ที่เรียกว่า วิเทศี ซึ่งเป็นคนที่มาจากประเทศอื่นๆ ที่ไม่ใช่คนอินเดีย เปรียบเหมือนกับเริ่มจากการเรียนประถม ก-กา ของไทยเรา ไปถึงขั้นพูดรู้เรื่องสำหรับบางคน (ที่ขยัน)ในหลักสูตรเร่งรัด สำหรับชาวต่างชาติ
6ภารต ในที่นี้ด้วยบังคับฉันทลักษณ์ อ่านว่า “ภา-รต”แต่ตามจริงอ่านว่า “ภา เราะ ตะ” (โดยถืออนุโลมเองว่าเสียงสระ “เอาะ” เป็นครึ่งเสียงของ สระ “อะ”)
7 ทีวาลี หรือ ทีปาวาลี ที่จริงคนอินเดียออกเสียงว่า “ดี- วา-ลี” ,Depavali or Devali เป็นเทศกาลคล้ายวันปีใหม่ของชาวอินเดีย มีการทำความสะอาดบ้าน เป็นพาชนะใหม่ในครัว นำรูปเคารพของ พระศรี พระคเณศ พระสรัสวดี ที่ทำด้วยดินปั้นมาบูชา ในตอนค่ำมีการจุดประทีปเพื่อบูชาพระยมด้วย และมีการจุดพลุดอกไม้ไฟกันมากเป็นพิเศษในตอนกลางคืน
8Madras ในที่นี้ให้อ่านว่า มัท-ดราส
9 Pongal เป็นเทศกาลฉลองบูชาวัวซึ่งถือว่าเป็นสัตว์ศักดิ์ของทางอินเดียใต้
10สามล้อ ของ อินเดีย
11 ยุ่น ย่อมาจาก ญี่ปุ่น
12Holi ที่นี้อ่านว่า โฮลี เป็นพิธีฉลองคล้ายวันสงกานต์ของไทย แต่ใช้สีฝุ่นต่างแทน ในอินเดีย ในสถาบันฮินดีสันสถานในอาครา ในกลางคืนมีงานเลี้ยง และเต้นรำแบบรำวง ของพวกที่มาจากทางรัฐอัสสัม ของอินเดีย ได้แต่พวก ชาวนาคแลนด์ ชาวมณีปูร (มณีปุระ) ฯลฯ
13ชาว Manipur Nagaland and Assam of India
14 sleeper class เป็นตั๋วรถไฟที่ปลอดภัยสำหรับเดินทางคนเดียวในระยะทางไกลๆ
15เยาวะ มาจาก ยุวะ
16 I way- internet
17 Hotmail , yahoomail, Gmail/.com
18 โธตี ผ้านุ่งของชายชาวอินเดีย คล้ายจงกระเบน แต่เป็นสีขาว
19 เมือง Vijayawada
20เมือง Nagpur [นาคปุระ] แต่ที่นี้ออกเสียงว่า “นาคปู้ร” อย่างแขก
21 ขนมชนิดหนึ่ง เหมือน นมหวานใส่ข้าวเหนียว
22 โรตีทอดสอดใสอย่างเล็ก
23 น้ำชานมร้อน แบบอินเดีย
24 เมือง Bhopal
25 เมือง Jhansi
26 มหากษัตริย์ผู้สร้าง “ทัชมาฮัล”
27 สุสานทัชมาฮัล สิ่งก่อสร้างที่เป็นสิ่งมหัศจรรย์ที่ยิ่งใหญ่ของโลกที่เกี่ยวกับความรัก
28 เมืองหลวงของอินเดีย
29 สถานีรถไฟ Agra Centt. แต่คนอินเดียบางคนออกเสียงผมฟังคล้ายว่า “อาคราแก๊นท์”
30 เมือง Mathura
31 อากรา ในที่นี้ให้ออกเสียง “อาคกร้า” เพื่อการอ่านสะเหนาะ
32 ไภยา แปลว่า พี่ชาย
33 สถานทูตไทยใน “ นิวเดลหี” อยู่ในเขตชานเมืองเรียกว่า “จานักยะปุรี”
34 Synopsis
35 นักงาน มาจาก พนักงาน เป็นการสร้างคำใช้เอง เข้าใจเอง เพื่อใช้ในงานประพันธ์ อันเป็นสิทธิ์อันชอบของผู้แต่ง
36 ร้านของชำ ที่คนขายชาวอินเดียชื่อ อาเจ ซื้อของทอนเงินไม่ค่อยผิด จึงไปซื้อของประจำ อยู่นอกสถาบัน แต่ถ้าร้านน้ำชานมร้อน แบบอินเดียนั้น มักไปนั่งที่ร้านในของสถาบัน ฮินดีสํสถาน มากกว่า
37 ปุลิส คือ Police, ยาตรา คือ Yatra หรือ YatraYatra หมายถึง การท่องเทียว ในที่นี้ ปุลิสยาตรา ต้องการหมายถึง tourist police office ซึ่งเป็นสถานที่ไปต่อวีซ่าของชาวต่างชาติในอินเดียบริเวณถนน ปุลิสลาย หรือ ปุลิสแลนด์
38 ปุลิศ แปลว่าตำรวจ + ฆัร แปลว่า บ้าน ในที่นี้ต้องการหมายถึง police station ที่เรียกว่า pulis thaanaa ต่างๆและบ้านพักตำรวจบริเวณ ปุลิสแลนด์ หรือที่เรียกว่า ปุลิสลาย (Pulis line) เลยตลาด ราชกีมันฑี ข้ามสะพานไปตรงสี่แยกตรงป้อมตำรวจ เลี้ยวเข้าตรอกไปทางขวาตรงไปจอสี่แยก เลี้ยวซ้ายไปอีกประมาณ 800 เมตร ไม่ได้หมายถึง Police Box
39 หมายถึง ฮินดีสํสถาน แต่ หดเสียงตามเข้าใจ เพื่อให้ได้จำนวนพยางค์ที่พอเหมาะกับคณะ
40 ดาฮี (นมเปรี้ยวอย่างข้นเป็นโยกิต) ใส่น้ำตาลหรือเกลือเรียกว่า “ลัสซี”
41 กระเป๋า
ก..๐ ข้าขอไหว้พ่อฟ้า.........ลือสรวง
โปรดหมู่ประชาปวง...........แหล่งหล้า
หกสิบสู่ปีหลวง..................ราชย์พ่อ เพ็ญเอย
ขอพ่อเกษมเปรมฟ้า...........คู่ฟื้น เฟื่องไทย
ข...๐ ข้าขอไหว้แม่ฟ้า.........ลือโลก
บุญส่งบำราบโศก..............สร่างแล้ว
เดือนสิงห์เด่นธงโบก.........วันแม่ เวียนหนอ
ขอแม่เป็นมิ่งแก้ว................คู่ฟ้า คุ้มไทย
ค..๐ไหว้ทั้งองค์หน่อไท้.....ศิวะบุตร
เทพทั่วพรหมพิสุทธิ์..........ส่องฟ้า
สิทธาหมู่วิมุติ....................ธรรมสั่ง สอนนา
เดียวแต่ไตรรัตน์อ้า............ทั่วอ้าง โอบบุญ
ง..๐ยอกรกราบคุณพ่อบ้าง...บรม
คุณแม่มากมายกลม.............แก่ข้า
คุณญาติยิ่งเยาว์ชม..............เชาว์ช่วย ชาญแฮ
คุณเพื่อนพงศ์พันธุ์กล้า.........ก่อเกื้อ เกาเข็ญ
จ..๐ถวายกรเพ็ญพุ่มเพี้ยง......บทมาลย์
น้อมแด่ครูอาจารย์..................จ่อเกล้า
สันสกฤตพร่ำสอนสาร.............ศิษย์ชื่น ชมนา
จนบ่งบดเป็นเถ้า......................ถี่ถ้วน ฤาถอย
ฉ..๐มามาจะต่อสร้อย...............เสกสอย
เต้าแต่อินเดียคอย...................ข่าวอ้าง
ฮินดีเร่งเรียนจอย....................จริงเล่า เรียนมา
นอนอยู่อาคราค้าง..................ค่ำเช้า เนาสวรรค์
ช..๐เพียงรำพันห่วงเพี้ยง.........เพียงรัก
รักเล่าเรียนเพียรนัก..................เร่งรู้
รักครูเพื่อนพวกพรรค...............รักพ่อ พงศ์นา
รักชุ่มชาติรักชู้..........................สั่งร้าง สงสาร
………………………..
(เริ่มนิราศ)
1..๐นิราศมา เรียนฮินดี ฮินดูสถาน [1]
ให้โศกแสน แค้นใจ ในวิญาณ
พลาดพบพาน ประจักษ์เจ้า จึงเศร้าใจ
2..๐พี่พร่ำเพียร เขียนขาน อ่านอักษร
อยู่กินนอน เนาอาครา [2] หน้าสดใส
กินโรตี ต่างข้าว..เคล้า เครื่องจิ้มไทย
พอนานไป ก็ลวย [3] ลิ้น ลื่นรสดาล [4]
3..๐ถึงโมงเช้า เข้าเรียน ศัพทศาสตร์
หนึ่งร้อยคราส [5] คือร้อยคิด พิศเสียงประสาน
อย่างที่เจ้า เฝ้าเว้าเวียน ในวันวาน
พี่เพียงขวาน ผ่านฟืน ฟาด..เจ็บเรา
4..๐ถึงยามสาย ก็เรียนเร่ง เรื่องหนังสือ
ที่เรื่องลือ ล้วนเหล่า นิทานเขา
ทั้งปฏิทิน ถิ่นภารต [6] ประเพณีเก่า
ยังแต่เจ้า อยู่จำ ในใจเรียม
5..๐พอตกบ่าย ก็เพลิดเพลิน กับมื้อเที่ยง
พี่ไม่เกียง กินไม่เลือก เลียจนเลียม
มีถั่วแตง แฟงฟัก โรตีเกรียม
ก็ยอดเยี่ยม อย่างน้องพี่ ที่กินเจ
6..๐ถึงยามบ่าย คลายคล้อย เจ้าอยู่ไหน
พี่อยู่ไกล กลางทาง สะพายเป้
เมื่อเรียนเลิก เบิกบาน พาลเตร็ดเต
จนโพล้เพล้ เพลาค่ำ ก็คืนเรือน
7..๐ในเดือน 11 เคล็ดดี ดีวาลี [7]
ให้สดศรี สนุกสนาน กับผองเพื่อน
จุดประทีป ทองฉลอง เจ้ามาเยือน
ทุกเสียงเอื้อน ออกทำนอง พร้องภักดี
8..๐พอตกดึก สว่างพลุ คนพลุกพล่าน
นึกวันวาน นอนคู่นุช ไม่หน่ายหนี
ขอพระเจ้า ทรงโปรด ปรานี
ให้สอบพี่ ผ่านพ้นไป ได้ไชยโย
9..๐ในปีใหม่ หมายมุ่ง เมืองมัทดราส [8]
แสนสะอาด อุดมบุญ คุณอักโข
เห็นชาวใต้ เตรียมโปงคล [9] เคารพโค
แต่งตัวโก้ เก๋อย่างวัว วิเศษจริง
10..๐ไม่อิ่มชม กำหนดกลับ ก็มาถึง
รีบตะบึง บอกรถ ริกชอ [10] ซิ่ง
กลับอาครา กับสาวยุ่น [11] ยุ่งจริงๆ
ไม่ยอดยิ่ง อยู่ง่ายๆ อย่างแม่นา
11..๐ถึงเดือนสี่ งานกีฬา ก็กำสรวล
สาวๆชวน ชนก็ยอม พร้อมหรรษา
ใยประชัน ขันแข่ง แบ่งพลา
ข่มไว้ท่า คืนครอง ของสองเรา
12..๐แรมเดือนสี่ นี้หนึ่งค่ำ คืนโฮลี [12]
คนมณี นาคอัสสัม [13] ย่ำรำเท้า
จับมือถือ เขย่ง เด้งดึ๋งเอา
เช่นชาวเย้า ญวนกระเหรี่ยง หรือ..ไทใหญ่
13..๐ครั้งเดือนหก ให้เสร็จสอบ สิ้นทั้งห้อง
พี่รีบจอง จับตั๋ว ทัวร์แดนใต้
มาไหว้ครู อยู่มัทดราส ด้วยดวงใจ
ท่านรีบไล่ เดินเรื่อง เมืองเดลี
14..๐อันตั๋วนอน [4] อ่อนรัก รถไฟเอ๋ย
ใช่คิดเคย เคืองค้าง หว่างวิถี
แต่ห่วงใย เยาวะ [15] ...ยอด นารี
ของข้านี้ เนาหลัง...จะ..ตั้งตารอ
15..๐อันน้องพี่ พ่อแม่ แลผู้เฒ่า
ทั้งสองเรา เช้าเย็น เป็นสุขหนอ
เคยฝากรัก พักใจ ไว้หน้าจอ
ก่อนกลับหอ ห้องของ คอมไอเว [16]
16..๐ส่งฮอตเมล ยะฮู่แมว แล้วกลูเกล้ว [17]
รูปใส่เยว ยีหัวตั้ง นั่งทำเท่
เสื้อคอกลม ห่มโธตี [18] พี่โอเค
เพียงว้าเหว่ วุ่นรัก ปักหัวใจ
17..๐เพราะปีใหม่ ได้ข่าว ของพ่อป่วย
พี่ก็ซวย ซ้ำมือ ถือไหล
คิดตะลึง ถึงท่าน อยู่แสนไกล
ทั้งอาลัย ละมุนน้อง ในรถราง
18..๐ไร้มือถือ สื่อดาวเทียม ทั้งใยแก้ว
ดูทิวแถว เทือกผาผ่าน นานจนสาง
แวะวิชัยวะดะ [19] ..น่ะ.. สายไม่ว่าง
จำคืนค้าง รถไฟ ไปก่อนนา
19..๐ชื่อวิชัย วะดะ ดังเรื่องเล่า
โลกสร้อยเศร้า สาปอสูร พูนโทษา
เชิญ....ชัยเทวี ศรีทุรคา
พิฆาตฆ่า หมู่มาร มีโชคชัย
20..๐ข้าขอไหว้ ไท้เทวี ที่ทรงศร
ขอบังอร อาป้า อุ่นอาศัย
พ่อพี่น้อง ผองเพื่อน ภิรมย์ฤทัย
คุณครูไซร้ ทราบศิษย์ จิตซื่อสัตย์
21..๐เห็นเมฆน้อย นั้นนิ่มน้อง ในท้องฟ้า
สุริยา แย้งขยี้ บี้ฟันฟัด
รูปสลาย หายเห็นจริง ยิ่งอึดอัด
พี่ฮึดฮัด หดหู่ อยู่จนบ่าย
22..๐ถึงนาค ปุรี ศรีนาคปู้ร [20]
คนเขาทูน หนมทอด ทำมาขาย
กินขีร [21] กลั้ว กะจอรี [22] ดีจริงจาย [23]
แต่ไม่หาย หิวรัก สลักจิต
23..๐ขอนาคนี้ นาคพัน นาคผูกรัก
นาคประจักษ์ นาคปรากฏ นาคประชิด
นาคละลวย นาคช่วย นาคอวยกิจ
นาคให้ฤทธิ์ คิดนาค นาคผูกพัน
24..๐สนธยา ยามเย็น พระพายพัด
ก็แล่นลัด โภชราชเก่า เข้าโภปั้ล [24]
เห็นฮินดู ดูอิสลาม ล้วนพัลวัน
ในรถนั้น แน่นเดิน เกินโกลา
25..๐แต่ฌานสี [25] มีเงา เราไม่เห็น
ด้วยตอนเย็น ต่างแยกนอน ตามยะถา
ล็อคกระเป๋า เข้าหนุนนอน แนบนิทรา
บ้างห้อยขา แขนก่าย ข้างเตียงบน
26..๐เต็มสามชั้น ปันนอน ในร้อยแถว
แผ่ตามแนว เด็กผู้ใหญ่ ให้สับสน
สุดสมมุติ เหมือนดนตรี คีย์เสียงกลน
คือเหล่าคน คายิกา ก็หลับไป
27..๐ฝันเราสอง ครองกัน เกษมศรี
ด้วยเสาวนีย์ หนุนนำ หน้าสดใส
เป็นกวี กรองแก้ว กาพย์เกียงไกร
สนองไท้ ธิราชเจ้า ชาจาฮาน [26]
28..๐สุขเราสอง รองบาท เบื้องสุขท้าว
ดังแสงดาว เด่นน้ำใส ใช่แก่นสาร
เพียงรักแท้ เทิดฟ้าอยู่ จิรกาล
ดังสุสาน สื่อรักท้าว ทัชมาฮัล [27]
29..๐เช้าพลันตื่น คืนสติ หริลุก
ก็พลอยปลุก ปุษบา มาถือขัน
ล้างหน้าว่า อาครา มาถึงกัน
ข้าว่าฉัน นั้นเปลี่ยนใจ ไปเดลฮี [28]
30..๐แม้นว่าตั๋ว ตีมา อาคราแก๊นท์ [29]
แต่ว่าแปน เปลี่ยนเพราะ คุณครูพี่
สั่งให้ส่ง ซินน๊อปสิต ให้เสร็จดี
ไปก่อนที่ กลับไทยแลนด์ ... แดนเกิด
31..๐เห็นยุงยาง กวางคู่ อยู่นาข้าว
แก้วเกาะราว แก้วอยู่ คู่พริ้งเพริศ
เพียงพี่ ปองคู่ อยู่ประเสริฐ
แม่งามเลิศ ลับอยู่ คู่กับใคร
32..๐ห้องรถไฟ ในว่าง อ้างว้างรัก
ไม่รู้จัก จีนฝรั่ง ยังมาใกล้
เพื่อนอินเดีย เพลียก่อน นอนหลับไป
ทำปุยใบ้ บอกบ้าง ข้างมถุรา [30]
33..๐พลันระลึก นึกถึง..พระทรงฤทธิ์
คือพระ กฤษณะ นาถนาถา
ก่อนที่นี้ มีสมภพ พระจักรา
พระมหา อวตาร พระนารายณ์
34..๐โอ้มยุระปิ่น....โปรด ปรานีบ้าง
นำแนบนาง นิระโศก สิ้นสลาย
สบแต่สุข สุจริต จนตาย
ไม่เสื่อมหาย หนทาง ที่ใฝ่เรียน
35..๐ครั้นยามสาย สิบโมง มาอาคกร้า [31]
ได้เวลา ลงรถไฟ ได้หยุดเขียน
พบริกซอ จ่อมา พาวนเวียน
จนคลื่นเหียน ห่างไป ไกลไกลวัด
36..๐พลันระลึก นึกถึง สถานทูต
หลังแวะดูด ดาฮี พี่ฟุดฟัด
ว่าไภยา [32] ทางอย่างไร ไม่เจนจัด
ขอสลัด ผลัดเปลี่ยน เป็นคันงาม
37..๐จึงแจ้วว่า จานักยะ ปุรีศรี [33]
อย่าช้าที ท่านไปเถิด ถึงบ่ายสาม
80 รูปี มีให้ ไม่วู่วาม
คอยๆถาม ถนัดชัด เร่งลัดไป
38..๐แสนประหม่า ข้ากลัว ทั่วทุกสิ่ง
พรุ่งนี้...จริง! จรอาครา ข้าทันไหม
ไปแจ้งออก บอกตำรวจ ตรวจดังใจ
ด้วยว่าใช้ ชื่อเซ็นกรอก บอกกับตัว
39..๐บ่ายสองกว่า มาถึงถิ่น ไทยสถาน
ได้ไหว้วาน วุ่นวาย อายไปทั่ว
เข็มขัดขาด มาดหลุด หยุดพันพัว
อ้างแปรงหัว ห้องน้ำ นั้นบอกที
40..๐ลุงยามยึด บัตรนัดว่า มาจากไหน
ข้าว่าไทย แท้ๆ แย่แล้วนี่
ลงรถไฟ ใจวัดไทย ไปตามมี
ทั้งวันนี้ นั้นกำหนด ส่งเค้าโครง
41..๐แต่หนทาง อย่างไร ไม่เห็นหน
แม้ผู้คน คันปากรู้ จู้ฉ่างโฉ่ง
เท็จจริงใจ เชื่อได้ ใช่กลโกง
ได้แต่โล่ง ใจลง ปลงนิจจัง
42..๐เพราะต่างแดน แผนที่ มีไม่รู้
ได้คิดอยู่ ย่างมานี่ มีจิตหวัง
พบคนไทย ไทยจะช่วย อวยกำลัง
ได้สอนสั่ง สอบความ ถามทางเดิน
43..๐ถ้วนบ่ายสาม ยามตาม ให้ไปพบ
ผู้เจนจบ จริงใจ ไม่ขัดเขิน
พร้องเผ่าพันธุ์ พลันพี่ว่า มาบังเอิญ
ดังหงส์เหิน หกหัก มาปักตม
44..๐ขอพี่ช่วย ชี้ทาง บ้างซักนิด
ข้าปองจิต จักไปวัด พลัดขื่นขม
เพื่อฝากของ จองไว้ใน ที่ประทม
หลังเสร็จสม สืบแหล่งไป ใฝ่การเรียน
45..๐พี่เขาบอก เบื้องตลาด วัดโภคัล
ไม่เกินกัน 90 รูปี นี้ไม่เพี้ยน
ส่วนซินน๊อป.....สิต [34] คิดดี ที่เว้าเวียน
สามารถเขียน ขานสาร ฝากส่งมา
46..๐ทางสถาน ทูตไทย....จะ ไปส่งให้
ก็ดีใจ ได้กลับไทย ไปเยี่ยมป้า
พ่อที่ป่วย เป็นอย่างไร ได้นำพา
ทั้งคิดหา หุ้นส่วนรัก พักหัวใจ
47..๐โอ้ว่าลม รำเพย พัดเชยชื่น
ข้าคิดคืน ครองรัก ซักเพียงไหน
ท่านก็รู้ ดูอยู่ ยิ่งดวงใจ
ฝากถึงไทย ถิ่นทอง ของสองเรา
48..๐ครั้นเสร็จสรรพ สุขากิจ การสระสรง
ก็แต่งองค์ ทรงเครื่อง คล้ายแขกเขา
มากรอกฟอร์ม ยอมสาร สารพันเอา
บ่ายสี่เล่า ลานักงาน [35] ภาณจากกัน
49..๐พบสามล้อ ต่อไว วัดโภคัล
ได้พาพลัน พ้นรถไฟ ไม่หุนหัน
พ้นตลาด ลาดแล่น ลงทางตัน
ก็สบสันต์ สืบได้ ด้วยปากตน
50..๐พบหลวงพี่ นี้จำรู้ อยู่สองรูป
มือคือทูป เทียนทอง มองขัดสน
ร้อยดวงจิต คิดมาลา ประสาจน
แม้ทุกข์ท้น ท่องมา นมัสการ
51..๐หวังเจ้าประ....คุณบุญพระ จะช่วย
ได้อำนวย แนะชีวิต ประสิทธิ์สาร
ให้รู้ทาง หว่างทุกข์แท้ กระแสธาร
กล้าล้างผลาญ กิเลส ..ร้าง สร้างกรรมดี
52..๐สนทนา ประสาธรรม นำชีวิต
ด้วยดวงจิต แจ่มจันทร์ กระจ่างศรี
ที่ผ่านมา เหมือนมายา ในวารี
แม้นเมื่อมี เมฆหาย สบายจิต
53..๐หกโมงเย็น ยามนั้น วันจำพราก
ได้คิดจาก เจ้าสำนัก พักฟังนิด
สองหลวงพี่ มีเมตตา ข้ามีกิจ
จะชอบผิด ผลสมพงศ์ คงได้เจอ
54..๐ถวายกร กราบงามๆ ตามถี่ๆ
หลวงๆพี่ พร้อมๆเร่ง รถเอื่อยเอ้อ
ติดรถไฟ รถมากๆ หลากๆเนอ
หลงๆเผลอ ผลัดสามล้อ ล้อแล้วลา
55..๐ขึ้นรถไป ไม่อยู่ยั้ง ยันยามเช้า
เพราะออกเอา อาคราช้า น่าปัญหา
นั่งรถบัส อัดแน่น เหนื่อยนั่งนา
เพราะหนักหนา เหนื่อยอ่อน..โอบกระเป๋านอน
56..๐เย็นลมแล้ง ล้วนฝุ่นผง จงคิดแป้ง
ทั้งตะแกง กองอะไหล่ ไม้ขุนขอน
คือผ้าห่ม พรมเพชร เบ็ดเสร็จนอน
เป็นแผลก่อน สะเก็ดขลัง ดังเครื่องลาง
57..๐อาบเหงื่อเหงา เบาสบาย ร้ายขื่นขม
ทุก..ระทม กระทุ้งใจ ไฟทุกข์สร้าง
เหนื่อยตัว ชัวร์ชื่นใน ใจปล่อยวาง
โศกเศร้าบ้าง เบิกบานนิด จิตนิทรา
58..๐แต่ไม่ท้อ พอแล้ว แก้วกาหลง
เพราะเจาะจง ใจมั่น มุ่งศึกษา
แม้นเมรุ ลุลงทาบ แทบพสุธา
ดวงใจข้า ขออยู่เพียร เรียนอินเดีย
59..๐โอ้เดือนดาว พราวสว่าง ที่กลางฟ้า
คำสัญญา ข้าให้ไว้ ไม่สูญเสีย
ความคิดถึง พึงคล้ายหวง พวงพเยีย
จิตรายเรี่ย รักร้อยไว้ ใจถึงใจ
60..๐ให้ความฝัน วันนี้ มีเราสอง
เข้าคืนครอง รองรักร้อน นอนแนบได้
พี่ขอกอด พลอดเจ้า เคล้าคลึงใน
สุดไศล สู่ห้องฟ้า สุธาวิมาน
61..๐พลันอื้ออึง พึงเสียง สิงโตร้อง
แก้วจำเรียง กะเรียงบน บินขับขาน
กระรอกไล่ ลิงเต้นตาม ตรูตระการ
ไม้กิ่งก้าน เกี่ยวย้วย ด้วยเถ้าแตง
62..๐หมู่มัจฉา มาว่ายไล่ ในสระศรี
กินนรี รอนลง แล้วแอบแฝง
นาคคุดคู้ อยู่ในถ้ำ ได้จำแปลง
พรานเสกแสร้ง สุ่มนาฏ ด้วยบาศงู
63..๐เมื่อนั้น นภาเมฆ มามืดครึ้ม
ฟ้ากระหึ่ม เมฆส่งเสียง สำเนียงสู้
ลมก็พัด พฤกษ์ไพร่ ไทรชื่นชู
ประทุมคู่ เคล้าพิรุณ รื่นภิรมย์
64..๐แล้วฝันหวาน ก็หายไป ได้เพียงฝัน
เมื่อถึง ขันดารี ที่ร้านขนม
กระเป๋ารถ ร้องเรียก ระลึกชม
ต่างรีบก้ม เก็บข้าวของ...ตนลง
65..๐ในยามดึก ดีสงัด ลัดมาห้อง
กระเป๋ากอง เก็บเสร็จ ก็สระสรง
พร้อมโทรหา พี่โอ๋ โอ้ปดปลง
สัญญาส่ง สื่อเวลา ข้ามาทัน
66..๐คืนสุดท้าย ทั้งอาครา ข้าใจหาย
ทั้งร้านจาย อาเจ [36] จุดสังสรรค์
ทั้งถนน คนเดิน เพลินเพื่อนกัน
คงต้องผัน ผ่านไปก่อน จรกลับมา
67..๐ไม่ได้หลับ นับยาม จนยามเช้า
จึงคิดเอา อัฐน้อย ร้อยปัญหา
ต้องเดินดุ่ม เดาไป... ปุ- ลิสยาตรา [37]
ไม่รู้ว่า วนเวียน เพียรเลี้ยวใด
68..๐เช้าจนสาย สุ่มเดาเดิน เกินอุสาห์
ทางลวงตา ตอกลวงจิต ผิดอาศัย
โทรถามมิตร มิตรเขาตอบ ก็ขอบใจ
ที่เพรียกให้ หารถ ร้อนอัฐอาย
69..๐เห็นตำรวจ ตรวจมา ข้าถึงถาม
เขาบอกความ ค้างคำไข ขอบใจหลาย
ด้วยยินดี รี้ไปถึง ถิ่นแดนปราย
ปุลิสลาย โปลิสล้วน ปุลิสฆัร [38]
70..๐เข้าสำนัก นักงาน ท่านให้เขียน
ทั้งกราบเรียน เรื่องราว เราสุขสันต์
ได้เล่าเรียน เพียรรู้ อยู่ทุกวัน
อาครานั้น น้องหน่วงรัก จักไม่ลืม
71..๐เสร็จสรรพ ...ฉับ ไว้ไปฮิน...ดีสถาน [39]
ไปบ้านพระ พระให้พร พี่ปลาบปลื้ม
ไปห้องครัว คืนของ เคยขอยืม
ไปดูดดื่ม ดาฮี มีน้ำตาล [40]
72..๐จนยามเย็น ก็โยกย้าย ยังแทรกซี่
เห็นไมตรี มวลมิตรรัก พักสงสาร
ไทยญี่ปุ่น คุณฝรั่ง นั่งในลาน
มิฉะฉาน เฉาสนุก ทุกปากคน
73..๐จนพระข้า หน้านาง ต่างมาครบ
จำจะจบ เจรจา เพื่อพาพ้น
แต่สาวศรี พี่โอ้ เอาโอ่งปน
สองชายสน สืบส่อ อ้อเป๋า [41] เธอ
74..๐สั่งสาวเสร็จ สาม ไทย ได้ ไปแล้ว
ใกล้เมืองแก้ว เกศเดลฮี ที่พร่ำเพ้อ
พระท่านร้อน ผ่อนกระจก ลมจัดเจอ
ไม่แก้เก้อ กำทุกข์ ทุกป่วยเอง
75..๐ในยามค่ำ พระนำไป วัดโภคัล
ได้พักพลัน พบอีกพระ ทั้งทิดเหน่ง
พระท่านว่า มาอยู่ได้ อย่าได้เกรง
วัดนี้เฮง ฮึดอยู่ คู่ศรัทธา
76..๐ครบสี่ไทย คืนก่อนไป ได้ปาร์ตี้
บ้างก็มี มองหลัง ยังถือสา
แต่ผ่องไทย ไม่แล้งใจ ให้นานนา
ต่างกลับมา เหมือนเก่า ก็กลับดี
77..๐เสาร์สิบสาม พฤษภา ก็มาถึง
เช้าตะลึง ลารอแอร์ อินเดียศรี
ต่างก็กลัว เกินเงินนัก น้ำหนักมี
ของข้านี้ ไว้อาครา มาแต่ตัว
78..๐จึงได้แชร์ แผ่น้ำหนัก ยังหนักยิ่ง
โชคดีจริง จอเกาหลี มีมาฮั้ว
เพราะพี่โอ๋ ออกอัชฌาสัย ไม่คิดกลัว
จึงได้ชัวร์ เชิญชั่ง นั่งข้างใน
79..๐ทั้งไทยสาม สาวเกาหลี นี้นั่งแล้ว
ที่นั่งแนว นอนเดียว เกี่ยวก้อยได้
ดังชะตา พาบังเอิญ เชิญเที่ยวไทย
ทั้งสี่ได้ ดูเบิกบาน บนเครื่องบิน
80..๐เช้าวันนั้น ด้วยกัน พลันลัดฟ้า
บ่ายก็มา หน้าดอนเมือง [42] เรืองโกสินทร์
ที่สุดแล้ว ลานัด พลัดแดนดิน
ต่างคืนถิ่น ถนอมกิจ ก็จากกัน
81..๐จึงต้องจบ ครบความ ตามฮินดี
ได้เคยมี มากเพื่อน ต่างชาตินั้น
แต่ก็สุข สุดสนุก ทุกข์ด้วยกัน
กลับโศกสันต์ ถึงวัน พลันจากมา
82..๐จึงได้ขอ ขอบถ้อย เท้าความถึง
ด้วยคะนึง น้องพี่ เพื่อนหรรษา
ใช่อวดรู้ อุตริ แต่งกลอนมา
เพียงด้วยข้า ค่อนแคะ เกะกะใคร
83..๐แต่ว่าข้า วรเดช เพศบุรุษ
ยังไม่สุด สร้อยศิลป์ วิเศษไข
อาจผิดคำ นำร้อย ถอยกลใด
ขอโทษใน นักอ่าน ท่านทุกคน
แต่งโดย วีณาปาณี/ เอ็ม. รุทรกุล
1 ฮินดูสถาน ในที่นี้หมายถึง ประเทศอินเดีย เป็นคำสร้อย อย่างที่คนอินเดียส่วนใหญ่เรียกตนว่า “ฮินดูสตานี” หมายถึงดินแดนแห่งคนฮินดู หมายถึงที่พวกคนเปอร์เซีย เรียกพวกคนที่อยู่ในลุ่มอารยะธรรมสินธุในอดีต ซึ่งต่อมากล่าวมาเป็นชื่อเรียก คนพวกนี้ว่า ฮินดูสตานี และศาสนาที่คนอินเดียส่วนใหญ่นับถือคือศาสนา ฮินดู แต่ที่จริงในอินเดียเป็นแผ่นดินที่ให้กำเนิดศาสนาที่สำคัญอื่นๆ เช่น ศาสนาพุทธ เชน และ ซิก นอกจากนั้นยังเป็นดินแดนที่มีผู้นับถือ ศาสนา คริสต์ และ อิสลาม เป็นจำนวนมากด้วย ซึ่งก็เรียกว่าเป็นชาวอินเดีย หรือฮินดูสตานีเหมือนกัน แม้จะไม่ใช่คนที่นับถือศาสนาฮินดู
2 Agra หรือ “อาครา” ในที่นี้อ่านว่า “อาค- ครา” เพื่อเสียงสัมผัสและฉันทลักษณ์
3 ลวย ในที่นี้ มาจากคำว่า ละลวย หมายถึงว่ามี ลิ้นที่ละลวย ลุ่มหลงด้วยรสของอาหารอินเดียในภายหลังดังต้องมนต์ที่ทำให้ ละลวย ดังเช่นมนต์มหาละลวยที่ทำให้สาวหลง
4 ดาล เป็น แกงถั่วชนิดหนึ่ง
5 class 100 เป็นชินเรียนเบื้องต้นของชาวต่างชาติ ที่เรียกว่า วิเทศี ซึ่งเป็นคนที่มาจากประเทศอื่นๆ ที่ไม่ใช่คนอินเดีย เปรียบเหมือนกับเริ่มจากการเรียนประถม ก-กา ของไทยเรา ไปถึงขั้นพูดรู้เรื่องสำหรับบางคน (ที่ขยัน)ในหลักสูตรเร่งรัด สำหรับชาวต่างชาติ
6ภารต ในที่นี้ด้วยบังคับฉันทลักษณ์ อ่านว่า “ภา-รต”แต่ตามจริงอ่านว่า “ภา เราะ ตะ” (โดยถืออนุโลมเองว่าเสียงสระ “เอาะ” เป็นครึ่งเสียงของ สระ “อะ”)
7 ทีวาลี หรือ ทีปาวาลี ที่จริงคนอินเดียออกเสียงว่า “ดี- วา-ลี” ,Depavali or Devali เป็นเทศกาลคล้ายวันปีใหม่ของชาวอินเดีย มีการทำความสะอาดบ้าน เป็นพาชนะใหม่ในครัว นำรูปเคารพของ พระศรี พระคเณศ พระสรัสวดี ที่ทำด้วยดินปั้นมาบูชา ในตอนค่ำมีการจุดประทีปเพื่อบูชาพระยมด้วย และมีการจุดพลุดอกไม้ไฟกันมากเป็นพิเศษในตอนกลางคืน
8Madras ในที่นี้ให้อ่านว่า มัท-ดราส
9 Pongal เป็นเทศกาลฉลองบูชาวัวซึ่งถือว่าเป็นสัตว์ศักดิ์ของทางอินเดียใต้
10สามล้อ ของ อินเดีย
11 ยุ่น ย่อมาจาก ญี่ปุ่น
12Holi ที่นี้อ่านว่า โฮลี เป็นพิธีฉลองคล้ายวันสงกานต์ของไทย แต่ใช้สีฝุ่นต่างแทน ในอินเดีย ในสถาบันฮินดีสันสถานในอาครา ในกลางคืนมีงานเลี้ยง และเต้นรำแบบรำวง ของพวกที่มาจากทางรัฐอัสสัม ของอินเดีย ได้แต่พวก ชาวนาคแลนด์ ชาวมณีปูร (มณีปุระ) ฯลฯ
13ชาว Manipur Nagaland and Assam of India
14 sleeper class เป็นตั๋วรถไฟที่ปลอดภัยสำหรับเดินทางคนเดียวในระยะทางไกลๆ
15เยาวะ มาจาก ยุวะ
16 I way- internet
17 Hotmail , yahoomail, Gmail/.com
18 โธตี ผ้านุ่งของชายชาวอินเดีย คล้ายจงกระเบน แต่เป็นสีขาว
19 เมือง Vijayawada
20เมือง Nagpur [นาคปุระ] แต่ที่นี้ออกเสียงว่า “นาคปู้ร” อย่างแขก
21 ขนมชนิดหนึ่ง เหมือน นมหวานใส่ข้าวเหนียว
22 โรตีทอดสอดใสอย่างเล็ก
23 น้ำชานมร้อน แบบอินเดีย
24 เมือง Bhopal
25 เมือง Jhansi
26 มหากษัตริย์ผู้สร้าง “ทัชมาฮัล”
27 สุสานทัชมาฮัล สิ่งก่อสร้างที่เป็นสิ่งมหัศจรรย์ที่ยิ่งใหญ่ของโลกที่เกี่ยวกับความรัก
28 เมืองหลวงของอินเดีย
29 สถานีรถไฟ Agra Centt. แต่คนอินเดียบางคนออกเสียงผมฟังคล้ายว่า “อาคราแก๊นท์”
30 เมือง Mathura
31 อากรา ในที่นี้ให้ออกเสียง “อาคกร้า” เพื่อการอ่านสะเหนาะ
32 ไภยา แปลว่า พี่ชาย
33 สถานทูตไทยใน “ นิวเดลหี” อยู่ในเขตชานเมืองเรียกว่า “จานักยะปุรี”
34 Synopsis
35 นักงาน มาจาก พนักงาน เป็นการสร้างคำใช้เอง เข้าใจเอง เพื่อใช้ในงานประพันธ์ อันเป็นสิทธิ์อันชอบของผู้แต่ง
36 ร้านของชำ ที่คนขายชาวอินเดียชื่อ อาเจ ซื้อของทอนเงินไม่ค่อยผิด จึงไปซื้อของประจำ อยู่นอกสถาบัน แต่ถ้าร้านน้ำชานมร้อน แบบอินเดียนั้น มักไปนั่งที่ร้านในของสถาบัน ฮินดีสํสถาน มากกว่า
37 ปุลิส คือ Police, ยาตรา คือ Yatra หรือ YatraYatra หมายถึง การท่องเทียว ในที่นี้ ปุลิสยาตรา ต้องการหมายถึง tourist police office ซึ่งเป็นสถานที่ไปต่อวีซ่าของชาวต่างชาติในอินเดียบริเวณถนน ปุลิสลาย หรือ ปุลิสแลนด์
38 ปุลิศ แปลว่าตำรวจ + ฆัร แปลว่า บ้าน ในที่นี้ต้องการหมายถึง police station ที่เรียกว่า pulis thaanaa ต่างๆและบ้านพักตำรวจบริเวณ ปุลิสแลนด์ หรือที่เรียกว่า ปุลิสลาย (Pulis line) เลยตลาด ราชกีมันฑี ข้ามสะพานไปตรงสี่แยกตรงป้อมตำรวจ เลี้ยวเข้าตรอกไปทางขวาตรงไปจอสี่แยก เลี้ยวซ้ายไปอีกประมาณ 800 เมตร ไม่ได้หมายถึง Police Box
39 หมายถึง ฮินดีสํสถาน แต่ หดเสียงตามเข้าใจ เพื่อให้ได้จำนวนพยางค์ที่พอเหมาะกับคณะ
40 ดาฮี (นมเปรี้ยวอย่างข้นเป็นโยกิต) ใส่น้ำตาลหรือเกลือเรียกว่า “ลัสซี”
41 กระเป๋า
42 สนามบินไทย
